DIT IS EEN ORIGIN STORY
Al meer dan 15 jaar ben ik politieagent. Ik heb te maken gehad met de slechtste kanten van de samenleving. Soms zeggen ze dat je na verloop van tijd afgestompt raakt. Te lang met de poten in de klei betekent een negatief beeld van de samenleving. Maar dat klopt niet.
Natuurlijk zie je als diender mensen in hele uitzichtloze situaties. Kom je in aanraking met mensen die niets lijken te geven om het welzijn van anderen. Toch geloof ik ondanks, of misschien wel dankzij alles wat ik in mijn werk mee maak dat de meeste mensen deugen. Dat de meeste mensen heel ok zijn.
Het is deze overtuiging die mijn fotografie drijft. Ik maak straatportretten en leg de interacties met de mensen om mij heen vast. Ik hoor vaak: ‘Hoe komt het dat die gesprekken zo positief zijn?’ Het antwoord: omdat de meeste mensen zo positief zijn. Het is een onwaarschijnlijke formule die meer mensen uit zouden moeten proberen. Stap met positiviteit en interesse de wereld in: je krijgt het exponentieel terug.
Mijn fotografische reis begon rond 2013. Ik werkte in de uniformdienst van de Amsterdamse politie en na een week met meerdere ‘huiselijk geweld’ meldingen en drie reanimaties vond ik het tijd om een hobby te zoeken.
Ik kreeg behoefte aan een creatieve activiteit buiten het werk, een positieve tegenhanger op het soms negatieve werk. En met een vader als fotograaf was de zoektocht snel afgerond: ik zag letterlijk het licht in fotografie.
De twee werelden ontwikkelden zich onafhankelijk van elkaar. Ik maakte carrière binnen de politie en werd rechercheur bij de Districtsrecherche van Amsterdam-West.
Daarnaast startte ik mijn YouTube-kanaal over fotografie (@NielsdeKemp, meteen even abonneren). Ik werd ambassadeur van cameramerk Ricoh en gaf regelmatig workshops, lezingen en stond op beurzen om over fotografie te praten. Ik bewandelde twee prachtige paden, die van de politie en van de fotografie. En ik had nooit verwacht dat die twee paden samenkwamen.
In 2019 verhuisde ik met mijn vrouw en dochtertje van Amsterdam terug naar Gouda. Rond die tijd ging ik om mij heen kijken of er een andere functie binnen de politie was. Een functie met minder belasting (en overwerk) dan die van rechercheur.
Een onverwachte deur ging open: ik werd contentmaker bij de afdeling Communicatie van politie Rotterdam! Inmiddels heb ik die rol aardig vorm kunnen geven en ben ik behalve politieagent ook podcast-host, videoproducent en fotograaf. Best job ever!
Trouwens ook niet zonder succes: met een klein team wonnen wij de Galjaardprijs, interviewde ik voor ‘Boeiend de Podcast’ onder andere Dilan Yeşilgöz en Ahmed Aboutaleb en deed ik woordvoering voor ‘Opsporing NL’.
Fotografie en video gaan voor mij hand in hand. Ik maak video’s over fotografie en combineer mijn straatportretten met video-interviews. Ik sta middenin de samenleving en wil mijn positieve interesse in mensen delen met heel Nederland.
Ik geloof in de kracht van cross-mediale content: ik deel verhalen via social media, in video’s, en natuurlijk in fotografie. Steeds met dezelfde ambitie: het vastleggen van de diversiteit en positiviteit in onze samenleving.
Tijdens de Corona-periode heb ik een fotoproject uitgevoerd genaamd: ‘Gevuld met Leegte’. Dit project bestaat uit een serie foto’s van de eerste lockdown periode. Ik heb plekken gefotografeerd die doorgaans gevuld zijn met mensen maar nu met een overweldigende leegte. Met name plaatsen waar kinderen en jeugd zouden zijn trokken mijn aandacht, waaronder de Westerschool in Gouda, een zwembad en het strand. De foto’s zijn gebundeld in een magazine die ik heb verkocht, de volledige opbrengst heb ik gedoneerd aan Stichting Het Vergeten Kind. Daarnaast is een exemplaar overhandigd aan de wethouder Jeugd van Gouda.
