Chahida
Ze is 68 jaar, maar aan stoppen denkt ze nog lang niet. Al 17 jaar zet Chahida zich met hart en ziel in als vrijwilliger bij Stichting Kernkracht. Ze ondersteunt mensen die even geen uitweg zien—dak- en thuislozen, mensen met psychische klachten, of burgers die verdwalen in de wirwar van (overheids)regels. Niet als hulpverlener van bovenaf, maar als gelijkwaardige. Als mens naast mens.
Verbinden waar het wringt
Naast haar werk als cliëntondersteuner, houdt Chahida de vinger aan de pols van de stad. Ze ziet waar het schuurt in de samenleving en probeert bruggen te bouwen—tussen culturen, tussen mensen, tussen ervaringen. “Vooroordelen komen vaak naar boven als er onrust is,” zegt ze. “Juist dan is het belangrijk dat we elkaar blijven zien en blijven spreken. Alleen zo ontstaat er rust.”
In haar eigen wijk, Korte Akkeren, ziet ze hoe mensen steeds meer langs elkaar heen leven. “Vroeger zeiden ze: het is een sociale wijk. Maar tegenwoordig ken ik soms niet eens de naam van mijn buren.” Volgens haar is er één simpele oplossing: ontmoeten. Activiteiten, gesprekken, samen koken—wat het ook is, als het mensen maar bij elkaar brengt.
Geloof als rustpunt
Chahida bekeerde zich in 1986 tot de islam. Geen impuls, maar een bewuste zoektocht. “Ik wilde weten wat religie echt betekende. En hoe meer ik leerde, hoe meer rust ik vond.” Die rust draagt ze nu met zich mee, ook in haar werk. Meditatie, bezinning en de ramadan helpen haar om weer bij zichzelf te komen. “Het geeft me grip, structuur. Het zorgt dat ik er ook voor anderen kan zijn.”
De kracht van het verhaal
Wat mensen volgens Chahida vooral nodig hebben, is begrip. Echt begrip. “Niet meteen met een plan komen, maar luisteren. Begrijpen waar iemand vandaan komt. Want of iemand nu psychisch vastloopt, in de schulden zit of geen dak boven het hoofd heeft—er zit áltijd een verhaal achter. En daar moet je bij willen komen.”
Ze ziet dat mensen vaak opgelucht reageren als ze tegenover haar zitten. “Dan zeggen ze: ‘Eindelijk iemand die het begrijpt.’ Dat is goud waard.”
Haar boodschap voor Gouda?
“Blijf omkijken naar elkaar. Blijf elkaar ontmoeten. Leer elkaar kennen. Pas dan zie je de mens achter het verhaal. En daar begint alles.”