Dushi
Wie Korte Akkeren zegt, zegt Dushi. Of Marian. Of Mami. Of gewoon Oma. Marian Eisden (58) is voor velen een baken van warmte in de wijk – een vrouw met een groot hart, die altijd in de weer is voor anderen. Of het nu gaat om een warme maaltijd, een luisterend oor of een bingoavond: als het verbindt, is Dushi erbij.
Een sociaal netwerk
Op een gewone maandag hangt in ontmoetingscentrum De Walvis de geur van gebakken knoflook en gember in de lucht. In grote pannen pruttelt het eten, terwijl de muziek opstaat en er volop gekletst wordt. Hier kookt Dushi samen met vrijwilligers voor de wijk. “Voor de mensen die het moeilijk hebben, die eenzaam zijn, of gewoon behoefte hebben aan gezelschap en goed eten,” zegt ze. “En voor de mensen die verbinding zoeken.”
Wat begon als een manier om iets terug te doen voor de buurt, is inmiddels uitgegroeid tot een klein sociaal netwerk waar mensen elkaar vinden en versterken. “Sommigen komen hier om te helpen en leren ondertussen de Nederlandse taal. Anderen komen gewoon voor de gezelligheid. Iedereen is welkom.”
Van Curaçao naar Gouda, van familieband naar wijkfamilie
Geboren op Curaçao groeide Dushi op in een huis vol liefde, spelletjes en samenzijn. Haar oma had een groot stuk land, waar de familie alles deelde: eten, verhalen, tijd. “We waren met z’n allen, altijd,” vertelt Dushi. “Ooms, tantes, neven, nichten, alles door elkaar. Die verbondenheid, dat is wat ik hier ook probeer te creëren.”
Toen ze 33 jaar geleden in Gouda terechtkwam, was het even schakelen. “Het strand mis ik nog weleens,” lacht ze. “Maar ik aard overal. En Korte Akkeren voelt inmiddels net zo vertrouwd als vroeger thuis.” In de loop der jaren bouwde ze hier haar nieuwe familie op: een bonte mix van buurtbewoners, vrijwilligers en buurtkinderen die haar ‘oma’ noemen. “De mens is voor mij familie, ongeacht waar je vandaan komt.”
Van liefde leven
Dushi organiseert naast de wekelijkse maaltijden ook bingo’s, culturele dagen en Keti Koti. Alles met één doel: mensen het gevoel geven dat ze ertoe doen. “Als ik zie dat mensen lachen, dat ze zich gewaardeerd voelen, dan is mijn dag goed. Dan heb ik mijn betaling gehad.”
Haar drijfveer? Liefde. “Ik geloof dat we allemaal kunnen bijdragen aan een betere wereld. Gewoon, door te groeten, door te luisteren, door iets kleins te doen voor een ander.” Of, zoals haar oma altijd zei: “Waar de één kan eten, kan de ander ook eten.”
Toekomstplannen met een groot hart
Stilzitten doet Dushi niet. Momenteel werkt ze aan een plan om taallessen te geven aan vluchtelingen in Gouda. “Maar dan niet saai in een klaslokaal. Ik wil de lessen combineren met koken of knutselen. Zodat het praktisch wordt, en leuk. En zodat mensen zich sneller thuis voelen, zoals ik me hier ook thuis voel.”
Wat Gouda volgens haar nodig heeft? “Minder oordelen. Meer samensmelten. Dan wordt deze stad nog mooier dan ze al is.”